Oyuncak evcilikler yapan çocuklar,

Akşam yaptığını bozar giderler,

Bir ömür çalışıp yığdığın mallar,

Ezel rüzgarıyla tozar giderler.

O zavk ile sefa, o kibir, gurur,

Kör nefsindendir hep azar kudurur,

O gençlik o sıhhat zannetme durur,

Zaman ile azar, azar giderler.

Şöyle bir aynanın dur karşısında,

Kırışmış yüz, ağarmış saç başında,

Bu gün omuzlarda taşınırsında,

Yarın bir toprağa atar giderler.

Yıldızlı omuzun, rozeti yakani,

Aldatmasın kulun verdiği makami,

İster general ol istersen bakan,

Gelenler mührü atar giderler.

Acizsin gücünü dene istersen,

Dur da şu değişen güne istersen,

İnanma Kur’ana dine istersen,

Melekler defterin yazar giderler.

Öğütcü der ki: Ölüm Hak’kın yasası,

Kurulacak o teneşir masası,

Kiler ambar, mahzen, para kasası,

Sen doldur varisler açar giderler.